Elk vetzuur heeft een specifieke functie vanuit voedingsoogpunt. Daarom hebben omega-3 en omega-6 elk hun eigen rol, die een specifiek evenwicht vereist[4]. In het bijzonder remt omega-3 EPA de werking van arachidonzuur van de omega-6 familie[5]. Helaas wordt deze verhouding in onze dagelijkse voeding vaak niet gerespecteerd.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zegt dat we voor een goede cardiovasculaire gezondheid vijf doses omega-6 voor één dosis omega-3 moeten consumeren. In Europa verbruiken we echter gemiddeld vijftien keer meer.
Zowel omega-3 als omega-6 zijn essentiële vetzuren voor onze cellen en zijn betrokken bij vele biologische hormonale en immuunreacties. Wat is het verschil tussen omega-3 en omega-6? Omega-6 hebben een ontstekingsbevorderende werking, terwijl omega-3 een ontstekingsremmende werking hebben. Een overdosis omega-6 ten opzichte van omega-3 verhoogt dus het risico op ontstekingen en daarmee op chronische ziekten zoals diabetes, obesitas, polyartritis, hart- en vaatziekten enz.
De planten die wij decennia lang het meest in ons voedsel, zowel voor mens als dier, hebben geconsumeerd, zijn zonnebloemen, maïs en soja, die in ons vlees, onze eieren en onze zuivelproducten, maar vooral in verwerkte vette producten zitten en rijk zijn aan omega-6-vetzuren. Pas zeer recentelijk zijn koolzaad, lijnzaad en luzerne, die rijk zijn aan omega-3, in het dieet van landbouwhuisdieren opgenomen.